شهید سید اسدالله مدنی

از دانشنامه‌ی اسلامی

آیت الله سید اسدالله مدنی (۱۲۹۳ - ۱۳۶۰ ش)، از روحانیون مجاهد شیعه و از شاگردان امام خمینی بود. وی در دوران نهضت اسلامی با رژیم طاغوت و فرقه بهائیت به مبارزه پرداخت و پس از انقلاب، به عضویت مجلس خبرگان قانون اساسی درآمد. آیت الله مدنی سرانجام پس از اقامه نماز جمعه در تبریز، توسط منافقین به شهادت رسید و «شهید محراب» لقب گرفت.

نام کامل سید اسدالله مدنی
زادروز ۱۲۹۳ شمسی
زادگاه آذرشهر، آذربایجان شرقی
وفات ۱۳۶۰ شمسی
مدفن قم، حرم حضرت معصومه
اساتید

سید محمدتقی خوانساری، سید محمدحجت کوه‌کمری، امام خمینی،...





ولادت

سید اسدالله مدنی فرزند میرعلی در سال ۱۲۹۳ شمسی در منطقه «آذرشهر» استان آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود. او در سن چهار سالگی از نعمت مادر محروم شد و نیز در سن ۱۶ سالگی پدر خود را از دست داد و با رنجی فراوان وارد دوران جوانی شد.

تحصیل و تدریس

سید اسدالله مدنی در آغاز جوانی برای کسب علم و کمال، زادگاه خویش را ترک گفت و به شهر مقدس قم عزیمت نمود. وی با وجود مشکلات فراوان ناشی از فوت پدر و استبداد رضاخانی با پشتکار بسیار به تحصیل علوم دینی پرداخت.

او پس از بهره‌گیری از محضر استادان بزرگی چون آیت الله سید محمدتقی خوانساری و آیت الله حجت کوه‌کمری و حضور در حلقه درس فلسفه و عرفان مرحوم امام خمینی، به نجف اشرف هجرت کرد و در کنار تکمیل تحصیلات عالی خویش، تدریس در سطوح گوناگون را نیز آغاز کرد. دیری نپایید که از استادان معروف حوزه علمیه نجف شد و توانست از مراجع بزرگی چون آیت الله سید محسن حکیم، آیت الله حجت کوه‌کمری و آیت الله خوانساری اجازه اجتهاد بگیرد.

فعالیت‌های سیاسی و مذهبی

مبارزه با فرقه استعماری بهائیت:

آیت الله مدنی از مجاهدان غیوری است که نخستین فعالیت سیاسی و اجتماعی خود را ستیز با فرقه گمراه بهائیت قرار داد. به روایت تاریخ، رضاخان و عوامل داخلی استعمار برای سرکوب اسلام، مخصوصاً مکتب شیعه، زمینه فعالیت بهائیت و دیگر فرقه‌های ساختگی را فراهم نمودند؛ تا آنجا که در زمانی کوتاه، سرمایه‌داران بهایی در آذربایجان و به ویژه اطراف تبریز، بعضی از کارخانه‌های برق را در دست گرفتند. آیت الله مدنی پس از آگاهی از وضع موجود، با سخنرانی‌های افشاگرانه و تحریم برق تولیدی آن کارخانه‌ها و منع خرید و فروش با این فرقه گمراه، سرانجام شهر مذهبی آذرشهر را از لوث وجود استعمارگران پاک نمود.

مبارزه با طاغوت:

مبارز نستوه آیت الله مدنی تمام عمر خویش را در راه ترویج اسلام و مبارزه با رژیم فاسد طاغوت گذراند. او با زبان گویای خود، آگاهی و باور دینی را برای مردم به ارمغان می‌آورد. او با مسافرت‌های تبلیغی در داخل و خارج از کشور، چهره منفور طاغوت را بر همگان آشکار می‌ساخت و برای احیای دین مقدس اسلام از شهادت هراسی نداشت. شهید آیت الله مدنی از جمله مبارزان خستگی ناپذیری است که با انجام سفرهای تبلیغیِ داخلی و خارجی و نیز همکاری با گروه فدائیان اسلام به رهبری نواب صفوی، و تحمل رنج‌های تبعید و زندان، ضربه سهمگینی بر پیکره پوسیده طاغوت زد.

اهمیت روحانیت:

شهید مدنی در بیان دلایل توطئه تفرقه‌افکنی میان مردم و روحانیت می گوید: «روحانیت از اول نقشه خائنانه استعمار را در هم کوبید. میرزا محمدتقی شیرازی بود که انگلیس را از عراق بیرون راند و مرحوم مدرس بود که به واسطه یک پیمان، وثوق الدوله را از کابینه‌اش بیرون انداخت؛ لذا دست به تضعیف روحانیت زده‌اند. اما امروز جامعه از نعمت بزرگی برخوردار است؛ آگاهی مردم و رهبری بی‌نظیر». او در موضعی دیگر می گوید: «بدانید که خط امام خمینی ویژگی‌هایش همان ویژگی های قرآن و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است. در گذشته از اسلام فقط اسلوبی بوده و از مساجد صورت‌هایی. و امام در حقیقت اسلام راستین را می‌خواهد پیاده کند. امروز آقای خمینی مظهر اسلام است. امام هر فرمانی بدهند باید بدون چون و چرا آن را اطاعت کنیم. حتی اگر به ضرر جانمان باشد. واللّه این شخص، علاوه بر حیات ظاهری، حق حیات معنوی بر گردن همه ما دارد».

شهید مدنی پس از پیروزی انقلاب:

پس از به ثمر رسیدن قیام خونین ملت ایران به رهبری امام خمینی، شهید محراب آیت الله مدنی - این یار دیرینه امام که پرچم مبارزه را آنی بر زمین نگذاشته و از سنگری به سنگر دیگر، در صف مقدم مبارزه حرکت کرده بود - فصل دیگری از مبارزات خود را برای پاسداری از انقلاب شکوه‌مند اسلامی ‌آغاز نمود. او این بار با تصدی نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی از طرف مردم همدان خدمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ‌ایران را آغاز کرد. این مبارز خستگی‌ناپذیر در سنگر نماز جمعه با افشای ماهیت پلید عناصر فرصت‌طلب، ملی‌گرا و لیبرال و نیز منافقین کوردل، توطئه‌های استعمار و عناصر داخلی آنان را نقش بر آب نمود و از حریم انقلاب اسلامی ‌پاسداری کرد.

ویژگی‌های اخلاقی

شهید آیت الله مدنی در موقعیت‌های مختلف، هرگز ساده‌زیستی و زهد را فراموش نکرد و همیشه با زندگی اشرافی، علنی و عملی، مبارزه کرد. زندگی ساده او همیشه توطئه‌های دشمن را برای تخریب شخصیت وی نقش بر آب می‌کرد. هنگامی‌ که از قیامت سخن می‌گفت، چنان می‌گریست که گویی صحرای محشر و عظمت آن را می‌بیند. او انسان خودساخته‌ای بود که جامعه‌سازی کرد.

آیت الله مدنی به تهذیب نفس و تقوی بسیار اهمیت می‌داد و معتقد بود پیروزی بر دشمنان و طاغوتیان زمان در گروی اصلاح نفس و خودسازی است. او درباره اصلاح نفس می گوید: «مادامی‌ که بت نفس در وجود انسان حاکم است؛ یعنی آن حکم می‌کند و انسان بدان عمل می‌کند، رسیدن به خداوند تبارک و تعالی محال است؛ به خاطر این که این ظلمات برای انسان حجاب شده‌اند. وقتی ما می‌توانیم از این پیروزی انقلاب اسلامی‌ نسبت به خودمان استفاده صحیحی بکنیم که اول نفس خودمان را اصلاح کرده باشیم. به تعبیر دیگر اگر نفسمان اصلاح نشده باشد، پیروزی به هر حدی برسد چاره دردهای ما را نخواهد کرد».

شهادت

شهید والامقام آیت اللّه سید اسدالله مدنی، پس از پیروزی انقلاب و شکست توطئه‌های امریکا و مزدوران داخلی‌اش، در سنگر نماز جمعه ماهیت پلید لیبرال‌ها و منافقین را بر مردم آشکار می‌کرد. این امر باعث شد تا آنان این چهره درخشان را هدف کینه خود قرار دهند. آیت الله مدنی در بیستم شهریورماه ۱۳۶۰، پس از اتمام خطبه‌های نماز جمعه در تبریز، با انفجار نارنجک منافقی کوردل به شهادت رسید. پیکر مطهرش بعد از تشییع و انتقال به قم، در حرم حضرت معصومه (علیهاالسلام) به خاک سپرده شد.

منابع

  • جعفر اسلامی، "شهید آیت الله مدنی"، گلبرگ: شهریور ۱۳۸۰، شماره ۱۹.

آرشیو عکس و تصویر